Smáprósar sem segja frá minningum höfundar er tengjast tilteknum örnefnum á bernskuslóðum. Hægt er að skoða hluta smáprósanna í hljóði og mynd á https://poly.google.com/view/6ej7ZvOm9Er
Landnámstún hétu þau í mínu ungdæmi en gengu undir spaugyrðinu Horvörn því að þeim var ætlað að forða Jökuldælingum frá sulti og seyru á kalárunum. Undir þessi tún fóru nokkur örnefni og eitt þeirra var Sláttulág. Hún mun hafa verið fremst í landinu heima áður fyrr en svo datt einhverjum í hug að færa landamerkjavörðu…
Bróðir minn keypti sér skellinöðru um fermingu enda enginn strákur í sveitinni maður með mönnum nema eiga slíkan grip. Hefðu þeir búið í þéttbýli hefði þetta þróast út í gengi en saklausir sveitapiltarnir létu sér nægja að þenja 50 kúbikka hjólin eftir malarvegunum og rótast í malargrúsum. Með allan minn vélaáhuga fannst mér bróðir minn…
Strax sem lítill snáði hafði ég ódrepandi áhuga á vélum. Ég fékk að sitja í fanginum á pabba og afabróður mínum á traktorum við heyskapinn og prófa að stýra. Það var erfitt fyrir lítinn pjakk því að á þessum tíma voru ekki komin vökvastýri. Það var auðveldara að skipta um gír þegar þeir sáu um…
Hver varða á sitt heiti og af þeim þremur sem standa í beini röð út eftir Hálsinum er Sigvarða yst. Hún er rúnum rist og skófum þakin en búinn að missa fyrri reisn fyrir allnokkru. Jarðfastur steinn er í undirstöðu en hleðslan ofan á öll úr lagi gengin. Langt er síðan einvern hefur dyttað að…
Rafgirðingin sem liggur eftir Markmónum hæfir vart gömlum landamerkjum bæja á milli hvar hún rekur sig frá Hæðum og niður að Læk. Trjáplönturnar sem Hrærekslækjarbóndinn hefur plantað í móann sín megin stinga líka í stúf við lággróður úthagans – það finnst bróður mínum allavegana. Annars er þetta mólendi ekkert merkilegra en annað og áður en…
Gamli Stekkur er ofan við Strýturnar og Svarðargrafirnar. Tættur stórar sem vitna um myndaRbúskap fyrr á öldum. Enginn veit hve gamall Gamli Stekkur er. Þar hefur enginn fornleifafræðingur lesið í öskulögin og fyrir hundrað árum var hann rústir einar, gróin saga. Hann stendur framan í stóru holti og vís mót suðri. Það er auðvelt að…
Upp af Döpum er lítill hóll og þar liggur gróin gata. Áður fyrr skiptust götur á þessum stað. Önnur lá heim á bæ yfir hólinn en hin út Bakka. Veghóllinn er ein af þessum smáhæðum sem skaga upp úr móum og mýrum í landinu heima, vart meira en harðvellisbunga. Ég hef stundum velt því fyrir…
Norðan í Hálsinum eru djúpar götur genginna alda. Þar reið Páll Ólafsson á Stjörnu sinni. Þar rann lestin sem flutti rekavið af Héraðssandi í kirkjuna á Jökuldal sem sökk í sögunni. Vegur frá seinni tímum er líka gróinn og lækjarsytrur hafa étið skörð í hann. Um þessar slóðir fyrir framan og austan fór ég aðeins…
Ramfang og rifsberjarunnar mynda skjól fyrir kaldri norðanáttinni. Í minningunni sit ég og tíni í mig græn ber og hundasúrur. Horfi á gráa stálkrossana á leiðunum. Reiturinn er skjólsæll og gott að leita þangað með þungar hugsanir. Í honum hvíla afi og amma, langafi og langamma og fleiri ættmenni. Þegar ég var lítill bannaði mamma…
Austan á Hálsinum eru mörg smáholt. Sum þeirra eru nafnlaus en öðrum fylgir mikil saga. Systramelur lætur lítið yfir sér en austan undir honum safnast snjór í norðanveðrum. Sagan segir að þar hafi orðið úti tvær systur sem voru á ferð milli bæja en hrepptu byl. Sumir segja að það sé reimt við Systramelur þó…